Stadsdichter stuurt stadsgedicht naar de maan
Nieuw stadsgedicht naar aanleiding van de Week van de Geestelijke Gezondheid
Van maandag 10 tot en met zondag 16 oktober vindt in Antwerpen de Week van de Geestelijke Gezondheid plaats. Speciaal voor deze week schreef stadsdichter Maarten Inghels op vraag van Logo Antwerpen het gedicht ‘De schaduw van het denken’. Hij stuurde dit gedicht met een radiosatelliet naar de maan en ving het opnieuw op.
Speciaal voor de Week van de Geestelijke Gezondheid schreef stadsdichter Maarten Inghels het gedicht ‘De schaduw van het denken’.
Maarten Inghels verzond zijn gedicht met een radiosatelliet naar de maan en radiozendamateurs van over heel de wereld vingen het weerkaatste signaal weer op. Earth-Moon-Earth (E.M.E.) is een methode die door radiozendamateurs wordt gebruikt om via het oneffen maanoppervlak wereldwijde verbindingen te maken. Een poëtisch en symbolisch idee: janken naar de maan en hopen dat er iemand reageert. De maan antwoordt echter met een verstoorde echo.
Maarten Inghels: “Om het thema geestelijke gezondheid bespreekbaar te maken, wilde ik mijn eigen angsten openbaar maken. Ik heb mijn intiemste angsten op papier gezet en tegen het heelal uitgesproken. Het is een gedicht geworden dat over communicatie gaat, en over de stoorzenders die dit onmogelijk maken.”
Inne Eysermans (Amatorski) maakte hiervan een sound scape en Jana Coorevits vatte de moon bounce samen in een kortfilm: de schaduw van het denken
DE SCHADUW VAN HET DENKEN
Ik zet mijn spoken op een rijtje en maak een groepsportret. Ze reageren niet op wat ik zeg.
Er is mijn angst om te worden ontdekt.
De angst voor donkere rotsspleten waarin mijn lichaam een puzzel is. Mijn hand in een onbekende holte steken. De echo zegt niets terug.
Er is mijn hoogtevrees — de diepte trekt aan mijn kleren — de roep van de leegte is een uitnodiging om te springen. Alleen het flatgebouw luistert, mijn woorden ketsen hol in de inkomhal.
Omgekeerd is er de afgrond naar boven wanneer ik te lang naar wolken kijk. Ik word opgezogen door
de kosmos.
Te worden gebeten door gedomesticeerde honden, of in hun gewonde ogen mezelf zien.
Clowns. Holle naalden. Pensioensparen. Mijn liftfobie. De gedachte aan mijn hoofd in een
schouderklem op de joelende speelplaats.
Ik maak me zorgen dat ik niet genoeg herinneringen vernietig. Schrik dat ik andermans ziektes inslik.
Vallen op mijn tanden. Het eenzame geluid van brekend bloed.
Ik wil weten waarom ik soms als een afgebroken tak op bed lig en secondenlang tussen twee werelden
naar adem snak.
Zacht spreek ik over de vrees om iemand te verliezen. Misschien weet alleen de maan wat het is om gezien te worden door het licht van een ander.
Het antwoord klinkt als het draaiende geknars van planeten.
Op maandag 10 oktober is het Werelddag Geestelijke Gezondheid. Het is in Antwerpen ook de start van de eerste Week van de Geestelijke Gezondheid. De stad Antwerpen en haar partners willen op deze manier het taboe rond geestelijke gezondheid doorbreken en mensen aanzetten om meer zorg te dragen voor hun geestelijke gezondheid. Deelnemers leren er inzichten en tips om zelf opnieuw steviger in het leven staan, tegenslagen beter te verwerken en om te gaan met stress. Het volledige aanbod staat op www.antwerpen.be/gezondheid.