Stadsdichter Seckou vraagt naar jouw favoriete plekje natuur in de stad

Seckou Ouologuem wil als stadsdichter zoveel mogelijk verhalen van de stad vertellen én delen. En liefst niet alleen, maar wel met alle Antwerpenaren. Met het stadsdichtersproject ‘Stadsgroen’ wil Seckou verhalen van stadsbewoners verzamelen over stukjes groen in de stad. Seckou: “Ik nodig alle Antwerpenaren uit om de groene plekken die hen rust en zuurstof geven te eren en te delen. Dat kan een mooie bloem zijn die plotseling uit uw gevel schiet, of een groot bos waarin je kan verdwalen.” Seckou zal stadsbewoners die hun favoriet stukje groen willen delen koppelen aan een klimaatdichter. Ze ontmoeten elkaar op de groene plek en keren geïnspireerd terug naar huis. Nadien schrijft de klimaatdichter er een uniek gedicht over. Het resultaat kan je binnenkort terugvinden op een digitale verhalenkaart van Antwerpen die einde januari wordt voorgesteld door Seckou.

Wil je zelf graag jouw favoriete plekje natuur doorgeven? Dat kan! Stuur jouw stukje ‘stadsgroen’ naar iedereenstadsdichter@rataplanvzw.be en je wordt gecontacteerd.

Hierbij deelt Seckou de eerste drie stukjes stadsgroen waarvoor klimaatdichters Astrid Haerens, Max Greyson en Maravilha Munto een gedicht schreven.

‘Stadsgroen’ is een initiatief van Stadsdichter Seckou in samenwerking met Rataplan en de Klimaatdichters. ​
​Info: www.iedereenstadsdichter.be en https://www.klimaatdichters.org/

Drie gedichten voor Stadsgroen:

“In augustus ontmoette ik Stephane, Dries en hun kersverse dochter Doris. Om de hoek van hun straat toonden zij me de groenslinger, hun bron van dagelijks, klein geluk. De combinatie van de wilde passieflora en de breed opengesperde, gulzige ogen van de baby inspireerde me om een tekst te schrijven voor Doris, een ode aan de hoop en het leven.”
​— Astrid Haerens

VOOR DORIS

woeker, met je bladeren je vertakkingen je verborgen bloemen je vingers ​
​waarmee je kroelend wuift naar kleine dieren mensen rondom je, woeker
​vanuit donkere kelders doorheen asfalt over gevels langs stalen draden, klim
​jij die stilzwijgend ieders route bepaalt, wentelend het verlangen naar lente ​
​een lichaam geeft naar zuurstof naar omstrengelend groen, woeker, laat je niet intomen ​
​door een verdoken oogopslag verderop in de straat maar spartel ​
​als een onstuimige boreling zwel aan, breek uit, bloei

“Tijdens een korte wandeling in Mastvest vertelde Erik me over zijn verkenning van stilteplekken in en rond de Stad Antwerpen. Hij gaat dagelijks met de fiets of te voet op zoek en vond iets meer dan een jaar geleden het Mastvest Park, in de tentoonstellingswijk, waar hij sindsdien erg vaak terugkomt om te wandelen, te rusten, te ontmoeten.”
​— Max Greyson

MASTVEST

Hij heeft een plek gevonden
​waar verdwalen niets te maken heeft met weten ​
​waar je bent, waar je heen wil
​een stiltegebied onder het ruisen van de zee als een ringweg
​het gerucht van voorbijgangers die aan honderdtwintig per uur
​de stad omtrekken met hun haast
​terwijl hij een liggende acht in het grindpad slijt
​tussen de honden die hun mens uitlaten
​langs knoppen waarin hij bloemen vermoedt
​vogels die hij hun eerste vrije val zag maken
​bomen die hij bij naam en toenaam kent
​waarvan er een, onvindbaar vandaag, zijn bestemming is
​nauwelijks regent het genoeg om zijn spoor te wissen
​lichtvoetig treuren de wilgen

Derde gedicht geschreven door Maravilha Munto:

O moeder natuur,
​Geef me de vrede
​Geef me de harmonie die ik altijd voel
​wanneer ik mijn ogen open en
​jouw heldere kleuren zie die mij zonder spijt
​mijn visie op het leven verhelderen.
​Laat mijn verleden en pijn een fundament zijn
​Zoals de aarde groeit, ondanks
​Wat voor soort storm, wind of regen er is
​Gedurende het hele seizoen.

O moeder natuur,
​Geef me je kracht
​Want desondanks de pijn die de mensheid je ook heeft gegeven
​Je bent nooit gestopt met groeien
​Je bent nooit gestopt met het tonen
​Van jouw schoonheid
​Je bent nooit gestopt met bloeien
​En het houden van jezelf

O moeder natuur,
​Geef me een stukje van je kracht
​Omdat ik niet weet hoe ik zal overleven
​Als het leven mij op dezelfde manier blijft behandelen
​Zoals ze jou hebben behandeld in het verleden.