Het stadsgedicht ‘een minimum’ van Ramsey Nasr blijft op het Mechelseplein

In 2005 kreeg het stadsgedicht ‘een minimum’ van Ramsey Nasr in een ontwerp van Gert Dooreman een vaste plek op het toenmalige OCMW-gebouw ‘De Boogkeers’ aan het Mechelseplein. Nasr schreef dit gedicht over kansarmoede op vraag van de vereniging ‘Recht-op’, een vereniging waar armen het woord nemen. De gedichtenmuur werd al snel een bekend en gewaardeerd stadsbeeld op het plein. Bij de hertekening en verbouwing van het gebouw in functie van de nieuwe vestiging van de Antwerp Management School (AMS) dreigde het gedicht van de gevel te verdwijnen. Na constructief overleg tussen de stad Antwerpen, Antwerp Management School (AMS), de HUB-architecten en Ramsey Nasr is er een oplossing gevonden om het stadsgedicht opnieuw een plaats te geven op de toekomstige nieuwe gevel van De Boogkeers.

 

Programma

Op de opening van de Mechelsepleinfeesten, vrijdag 25 augustus om 16u, stelt schepen voor cultuur Caroline Bastiaens en schepen voor sociale zaken Fons Duchateau samen met AMS en Ramsey Nasr het nieuwe ontwerp voor dat Gert Dooreman maakte en dat zal aangebracht worden in vier blinde buitenramen van het gebouw. Zowel de stad, AMS als Ramsey Nasr zijn verheugd dat het gedicht in de loop van 2018 opnieuw leesbaar zal zijn op De Boogkeers.

 

PRAKTISCH: vrijdag 25 augustus om 16u op het Mechelseplein

 

Verantwoordelijke schepenen: Caroline Bastiaens en Fons Duchateau

 

 

een minimum

 

lees me dan

luister dan zacht

 

ik ben de muur

en muurvaste man

 

jarenlang zitten

mijn lief en ik stil

 

tegen dit plafond

van gitzwarte kas

 

en vanaf ons vel

begint de bodem

 

en daar is geen rek

om haar te omarmen

 

zij zit ertussen

ik zit eronder

 

en ja ik heb niks

jazeker ik ben niks

 

maar godmiljaar

ik kan overleven

 

ik knok tot nu

de jaren rond

van beens af aan

tot aan mijn dood

zal ik tegen u

dit plafond

en alle ogen

in uw mond

opknokken

 

ik zal uit mijn pree

tevoorschijn komen

 

meewandelen onder haar

met mijn kansarme zon

 

en rondbazuinen

 

      hier staan wij

      klein en fier

 

      lijk een mens

      op een plein

 

en ik zou met u

niet willen ruilen

 

ik zou er geld

voor willen geven

 

om net als u

mezelf te zijn

 

 

Ramsey Nasr

 

© stadsgedicht Antwerpen 2005