Het stadsgedicht ‘een minimum’ van Ramsey Nasr blijft op het Mechelseplein
In 2005 kreeg het stadsgedicht ‘een minimum’ van Ramsey Nasr in een ontwerp van Gert Dooreman een vaste plek op het toenmalige OCMW-gebouw ‘De Boogkeers’ aan het Mechelseplein. Nasr schreef dit gedicht over kansarmoede op vraag van de vereniging ‘Recht-op’, een vereniging waar armen het woord nemen. De gedichtenmuur werd al snel een bekend en gewaardeerd stadsbeeld op het plein. Bij de hertekening en verbouwing van het gebouw in functie van de nieuwe vestiging van de Antwerp Management School (AMS) dreigde het gedicht van de gevel te verdwijnen. Na constructief overleg tussen de stad Antwerpen, Antwerp Management School (AMS), de HUB-architecten en Ramsey Nasr is er een oplossing gevonden om het stadsgedicht opnieuw een plaats te geven op de toekomstige nieuwe gevel van De Boogkeers.
Programma
Op de opening van de Mechelsepleinfeesten, vrijdag 25 augustus om 16u, stelt schepen voor cultuur Caroline Bastiaens en schepen voor sociale zaken Fons Duchateau samen met AMS en Ramsey Nasr het nieuwe ontwerp voor dat Gert Dooreman maakte en dat zal aangebracht worden in vier blinde buitenramen van het gebouw. Zowel de stad, AMS als Ramsey Nasr zijn verheugd dat het gedicht in de loop van 2018 opnieuw leesbaar zal zijn op De Boogkeers.
PRAKTISCH: vrijdag 25 augustus om 16u op het Mechelseplein
Verantwoordelijke schepenen: Caroline Bastiaens en Fons Duchateau
een minimum
lees me dan
luister dan zacht
ik ben de muur
en muurvaste man
jarenlang zitten
mijn lief en ik stil
tegen dit plafond
van gitzwarte kas
en vanaf ons vel
begint de bodem
en daar is geen rek
om haar te omarmen
zij zit ertussen
ik zit eronder
en ja ik heb niks
jazeker ik ben niks
maar godmiljaar
ik kan overleven
ik knok tot nu
de jaren rond
van beens af aan
tot aan mijn dood
zal ik tegen u
dit plafond
en alle ogen
in uw mond
opknokken
ik zal uit mijn pree
tevoorschijn komen
meewandelen onder haar
met mijn kansarme zon
en rondbazuinen
hier staan wij
klein en fier
lijk een mens
op een plein
en ik zou met u
niet willen ruilen
ik zou er geld
voor willen geven
om net als u
mezelf te zijn
Ramsey Nasr
© stadsgedicht Antwerpen 2005